Het is zondag
15 februari.
Voor het eerst geen afspraken en weinig mails. Vanavond is er de zondag-markt in het oude deel van Chiang Mai. De straten zijn dan afgezet en er worden overal kraampjes geplaatst. Alle nijverheid uit Chiang Mai en wijde omgeving is er te koop en er zijn verrassende optredens. Het is er altijd vreselijk druk, maar heel erg boeiend. Maar wat zal ik overdag gaan doen?
.
.
.
Ik besluit naar Doi Inthanon te gaan, de hoogste berg van Thailand en genoemd naar Koning Inthanon (1870-1898). De berg ligt op zo’n anderhalf uur rijden van Chiang Mai en dan nog eens een dik uur naar de top. In december en januari kan de temperatuur er ‘s nachts tot net boven nul dalen. Ik vind een taxi die de mij de hele dag wil rijden. We komen na onder-handelen uit op een prijs van 2000 Baht, ongeveer 40 Euro en we vertrekken richting het noorden. Gestopt wordt er bij een tankstation en de taxichauffeur vraagt mij om een voorschot, want hij heeft natuurlijk geen geld. Ook spreekt hij niet zo goed Engels. Zijn naam is Neung. Dat woord betekent één; hij is het eerste kind in het gezin. Ik vraag of zijn broer of zus Song (twee) heet, maar dat is niet het geval.
.
.
.
Onze tweede stop is bij een waterval waar in het lagere gedeelte een restaurant boven het water ligt. Dat is bereikbaar via kleine wankele “loopbruggen”. De eetgelegenheid bestaat uit kleine, met golfplaten bedekte nisjes, waarin groepjes Thai zitten te eten. Kinderen spelen in het water. Daarna stoppen we op een hoogte van 750 meter bij de waterval Watcherathan, waar we gaan lunchen. Ik bestel hetzelfde als Neung: . Laam laam, een kipgerecht uit Chiang Mai met een kai dao (gebakken ei). Het is echt ontzettend lekker en kost maar 30 Baht. Aloy mug mug (heel erg lekker) zeg ik verheugd, waarop de aanwezige Thai beginnen te lachen.
We gaan de berg op. Ik zie veel wielrenners, zowel mannen als vrouwen, de berg opploeteren. Nooit geweten dat wielrennen zo populair is in Thailand. Ze hebben zo te zien uitstekende fietsen, zijn professio-neel gekleed en dragen een helm. Onderweg staan er pick up’s met water voor de nodige verfrissing. Ook zie ik pick up’s met fietsen, zouden die alleen willen afdalen? Het is echt afzien, sommige fietsers lopen meer dan dat zij trappen. Ze dragen geen rugnummer, maar wel zijn de fietsen genummerd. Enkelen zitten met de fiets tegen de schoot uitgeput aan de kant.
De weg slingert zich over de berg omhoog. We komen bij een locale markt waar vruchten, groenten en fruit worden verkocht die elders in Thailand niet te vinden zijn zoals kiwi’s en abrikozen. Neung koopt een kilo broccoli voor 20 Baht. Ook staan er bomen die in Z.O. Azië alleen maar op een zekere hoogte groeien zoals de Brugmansia met zijn prachtige hangende witte kelken.
Net onder de top bevinden zich twee vrij moderne pagoda’s: The Great Holy Relics Pagoda of Nabhamethanidol - Nabhapol-Bhumisiri. Het zijn de officiële namen van de koning en koningin.
Elk jaar op
15 februari
wordt de
Doi Inthanon
beklommen.
Er doen zo’n
500 klimmers
aan mee.
Mijn goede
vriend Pieter
Cramer liet mij
weten dat deze
rally in 2006
is gewonnen
door een
Nederlander: Thomas Rabou
(Eveneens
winnaar van
de Tour of
Siam 2006)
en dat hij
hem ook
dolgraag had
gereden.
Foto's:
©Phil Muysson
Chiang Mai -
Thailand
De twee pagoda’s zijn er om aan hen respect te betuigen. De rechter aan de koning, de linker aan de koningin. Je kunt de trap naar boven nemen, maar er zijn ook roltrappen. Bovenaan moet je dan een donatie in een box werpen. Voor en rond de pagoda’s zijn op terrassen prachtig aangelegde bloemenperken. In
sommige staan bloeiende kolen, die eigenlijk heel mooi zijn. De Thai zijn er dol op om voor of midden in een fraaie bloemenzee gefotografeerd te worden. Het is dan ook wachten voor de beste plekjes. Neung wil mij ook fotograferen, maar dat hoeft van mij niet. Dat begrijpt hij niet, het is toch mooi en iedereen doet
het? Uiteindelijk zwicht ik en sta ik midden tussen de bloemen.
We gaan verder naar boven, naar de top. En weer al die wielrenners die ontberen. Gek dat het me nooit is opgevallen dat racefietsen zo populair is in dit land. Na twee kilometer bereiken we de top en ....
de finish! Nu is mij alles duidelijk. Elk jaar op 15 februari wordt de Doi Inthanon beklommen. Er doen zo’n 500 klimmers aan mee. Je kunt een parcours van 50 kilometer of de korte van 16 kilometer doen. Van die deelnemers gingen de fiets dus per pick up naar boven! Een Thais meisje van 13 heeft >>
Naar boven
